Korzystając z chwili wolnego czasu postanowiłem odwiedzić miejsca, w których nie byłem od niemalże 15 lat. Pod pretekstem spaceru z synem wyszliśmy szybko z domu, aby mojej ślubnej połowie nie przyszło zmienić zdania. Zabraliśmy aparat i termos ciepłej herbaty.

   Celem naszej wyprawy była górna Biała Przemsza między Golczowicami a Kluczami. Przemsza w tym rejonie nie jest szeroka, ale jest bardzo malowniczo położona i ma swój niepowtarzalny klimat i urok. Dawniej zaskakiwała swoją rybnością. Lata 70-80, to lata świetności gdzie wpuszczano tysiące pstrągów, w tym także tęczowych. Świadczą tym zdjęcia z tego okresu, gdzie złowienie tęczaka 3kg nie stanowiło żadnego problemu. Z ciekawostek dodam, że przynętą dopuszczoną wtedy na wodach górskich, był serek topiony.

 Oprócz pstrągów zamieszkiwały również szczupaki i okonie. Z białej ryby pływały ławice dorodnych płoci i słonecznic, były także karpie. Ryby te w większości były uciekinierami z pobliskich stawów. Tam właśnie rozpoczynałem swoją przygodę ze spinningiem i pstrągami. Moje początki przypadały na połowę lat 80. Wędrowałem brzegami górnej BP od m. Kolbark (Kobylica),kończyłem w Kluczach przy stawach Papierni, a czasami zapuszczałem się na pustynię za osadniki. Zaglądałem także na dopływ Białej Przemszy, Dzdzenica (lub inaczej Tarnówka) w m. Cieślin.

   Po powodziach końcach lat 90 dużo mówiono, że odcinek poniżej Golczowic ma być „poprawiony ” przez meliorantów. Smutne to były wieści dla mnie i wielu zapewne wędkarzy. Byłem bardzo ciekaw jak bardzo rzeka zmieniła się na przełomie minionego okresu czasu i co z niej zostało.

Około 20min.jazdy samochodem. Dotarliśmy z synem na miejsce zwane przez wędkarzy HYDROFORNIĄ.

Był lekki mróz, słońce prześwietlało zamglone powietrze. Śnieg połyskiwał białymi połaciami. Byłem bardzo ciekaw jak Ona wygląda teraz, czy coś skrywa w sobie, a co mnie wędkarza najbardziej interesuje, czy są w niej ryby…

   Płynęła leniwie szumiąc i błyskając odbitymi promieniami bladego słońca. Żółty piasek na dnie i roślinność dość skąpa o tej porze roku mówiła wiele o jej czystości. Wyglądała pięknie i zachęcająco. Niestety od tamtego czasu bardzo się zmieniła. Nie ma już tylu głębokich miejsc, w których stał i czatował na swoją ofiarę kropek. W większości pozostały proste płytkie odcinki, gdzie woda nie przekracza 30cm.

  Po przejściu kilkuset metrów zatrzymałem się w głębszym, ciekawym miejscu. Dziura pod starą olchą miała około 1m głębokości. Przez polaroidy nie byłem w stanie dostrzec dna. Przechodząc obok drzewa w górę rzeki zobaczyłem go jak ucieka w popłochu z piaszczystej mielizny. Miał około 25-30 cm.

  Pokonując w sumie odcinek około 1,5 km rzeki namierzyłem około 10 pstrągów przedziale 20-30cm w bardzo dobrej kondycji i pięknie wybarwionych. Były one wstanie oprzeć się kłusowniczemu procederowi, który widać trwa, o czym świadczy porzucony sprzęt w postaci długich siatek do przegradzania koryta.

   Rzeka zmieniła się wypłaciła. Ubyło jej miejscówek, zakoli przybyło natomiast długi prostych odcinków. Nie ma naturalnych zwalisk gdzie ryby mogłyby się chować. Rzeka jest czyszczona z wszystkiego, co się w niej znajduje. Natomiast na plus wpływa fakt,że woda jest naprawdę czysta pojawiła się roślinność zanurzona i są już w niej bobry, co w niedalekiej przyszłości dobrze wróży dla tej wody i jej mieszkańców. I choć jest jeszcze wiele do zrobienia, ludzi z zapałem nie brakuje, aby odbudować to, co zostało zniszczone w tak przecież niedawnej przeszłości.